نارنج

———-امید ————

شاید تو مثل آن وقت ها نگاهمان نمی کنی
دیگر مثل سابق هم، صدایمان نمی کنی؟

انتظار را در حد واژه‎ها مدام بهانه می کنیم
در این بهانه بازار هم ، رهایمان نمی کنی

یوسف را در این بازارها بی بهاء هم نمی برند
چرا صبر را بهانه می کنی،رهایمان نمی کنی

در این زمین دل، کسی یعقوب نمی شود
زلیخا هم نمی شویم، رهایمان نمی کنی!

یعقوب شده ای دگر بوی یوسف نمی دهی
عجب امیدی داری، چرا رهایمان نمی کنی